”
Takip okurlarım merhaba. Bilirsiniz bir süre önce Amy (emi) Winehouse (vinhavs) hayatını kaybetti. 27 yaşında olan bu İngiliz sanatçı bir süper yıldızdı. Televizyonlarımız bu Türkiye’yi çok yakından ilgilendiren haberi ”Şok..şok..şok..” ‘şok’lamasıyla izleyiciye sundu.
Gazetelerimiz Tv’den geri kalır mı böyle Türk insanını derin üzüntüye sokacak haberi ön sayfadan büyük puntolarla vermezse gazetecilik yapmıyor olacaklardı. Nede olsa hepimizin yakından bildiği canı gönülden sevdiği bir dünya starı genç yaşında 27’ler kervanına katılmıştı! Bu olaya nasıl duyarsız kalınabilirdi? Nasıl bilmezlikten gelinebilirdi?
Böyle bir duyarsızlığa, bilmezliğe tepkisiz kalırsak dünya milletleri sonra bize ‘banal’! der ‘kültürsüz’! der ay çok ‘klasik’! der ve dünya milletlerine rezil oluruz!.. Sayın okurlarım iyiki böyle medyalarımız varda bizi bu dünya haberlerinden mahrum etmeyip konu komşuya rezil etmiyorlar.!
Halbuki şehit haberleri böylemi veriliyor sizce? Durun haksızlık etmeyin. Gazeteyi bir açın kimi beşinci sayfada kimi çengel bulmacanın hemen yanında kimide falcı köşesini çaprazında haber olur. Yinede göremiyorsanız açıkça bir göz doktoruna gitmenizi öneririm sizlere.
Ama bu gazetelerde suç yok canım! gazeteyi alınca günün mankenini, spor sayfasını, at yarışları ekini ve bulmacayı çözmüyorsanız, bu çözülme sırasında şehit haberlerini okumuyorsanız gazeteler ne yapsın dimi sayın okurlarım. Bakın televizyonlarımızda bu konuda çok hassaslar! (yaklaşık 1,5 senedir doğan grubu bu tür haberler toplum neşesini kaçırmaması için kısa verme kararı almıştır.) Hatta o kadar inceler ki sırf bizler pazar sabahı ailece neşeli şekilde kahvaltımızı yapalım diye bu tür haberleri 25-30 saniye şeklinde sunum yaparlar. Bu da her zaman bizleri bu tür acılı ve üzüntülü haberlerden kurtarmak içindir!
Yazarınız olarak ben bunda bir kasıt aramıyorum.! Sonra toplum zaten bu ölümleri kanıksamıştır! Biri gider biri gelir! Kalan sağlar bizimdir! Sonra ölümlü bir dünyadır bu ha bugün gitmişiz ha yarın nasılsa gideceğiz.! Önemli olan kodamanların başına, çocuğuna, bacısına bir şey vermesin.! Bizleri üzüntüye sokmasınlar.! Bir de dünya starlarına bir şey olmasın.
Dün gibi hatırlarım dünyaya siyah olarak gelip beyaz olarak terk eden Maykıl Ceksın’ı. Derin kaybı hala yüreğimde yaşarım! Nasıl bir felaketti o öyle! Çernobil’deki çocukları Afrika’daki açları bile unutturmuştu bana! Ağlaya ağlaya bir hal olmuştum!
Şimdide Emi’ye ağlıyoruz toplum olarak. Hemde o kadar çok ağlıyoruz ki; Irak’ta ırzına geçilen din kardeşlerimizi, Filistin’de işkence gören kardeşlerimizi, Libya’da birbirini kıran Arap halkını, Çin’de zulüm gören Uygurları, Nijerya’yı, Somali’yi, Kenya’yı unutacak kadar….
Takip okurlarım bir hafta sonra görüşmek dileğiyle mutlu hafta sonları…
Not: Sizlere önereceğim bir web adresi var. Eğer boş zamanınız olursa bir göz atmanızda oldukça yarar var. Türkiye’de oynanan oyunları bir de buradan Takip edin derim.
İşte adres: http://hikmetyavas.wordpress.com“